De Iraanse overheid lijkt de populaire thuisvideoserie Sharzhad minder streng te beoordelen dan staats-tv-programma’s. Dat opent wellicht perspectieven.
In de jaren tachtig bestond de belangrijkste vorm van thuisvermaak in Iran uit twee televisiekanalen en twee radiostations. Voor wie genoeg had van het kijken of luisteren naar nieuws over de aanhoudende oorlog met Irak en de westerse sancties, bestond er maar één bron van vermaak: oude films uit de tijd van de voormalige sjah Mohammad Reza Pahlavi. Ondanks het gevaar van een boete of gevangenisstraf bleven mensen naar gesmokkelde en verboden huurvideo’s kijken.
