Het verhaal van de 14-jarige hoofdpersoon van Het meisje met de luidende stem van Abi Daré is dat van ‘ontelbare jonge meisjes in Nigeria die haar zijn voorgegaan en nog in haar voetsporen zullen treden’.
LITERATUUR | De 14-jarige Adunni woont in een dorpje op een paar uur rijden van de Nigeriaanse stad Lagos. Nadat haar moeder is overleden besluit haar luie, alcoholistische vader haar uit te huwelijken aan de lokale taxichauffeur, zodat hij de huur kan betalen. Adunni’s echtgenoot is minstens twee keer zo oud en heeft al kinderen bij twee van zijn andere vrouwen. Hij misbruikt haar geregeld en ze doet er alles aan om te voorkomen dat ze zwanger wordt. Geen wonder dat Adunni algauw haar dorp ontvlucht en als dienstmeisje haar heil zoekt in de grote stad. Zo begint The Girl with the Louding Voice, de debuutroman van de Nigeriaanse, in Engeland gevestigde schrijfster Abi Daré.
‘Met Lagos als decor en een plot waarin tal van actuele sociaal-maatschappelijke thema’s met elkaar zijn verweven, is het op zichzelf al een waanzinnig boek’, vindt Rebecca Munro van Bookreporter. Maar wat het verhaal ‘helemaal bijzonder en onvergetelijk maakt, is de meeslepende stem’ van hoofdpersoon Adunni waarmee het wordt verteld. Volgens Munro creëert Daré een heldin die zich uitspreekt namens de ‘ontelbare jonge meisjes in Nigeria die haar zijn voorgegaan en nog in haar voetsporen zullen treden’.
Ook Chibundu Onuzo van The Guardian vindt dat het verhaal over uitbuiting, gedwongen huwelijken en moderne slavernij in Nigeria absoluut verteld moet worden. De criticus zet wel vraagtekens bij de zelfverzonnen taal waarmee de auteur Adunni’s gedachtenwereld weergeeft. ‘Daré wil haar personage daarmee het gevoel geven dat ze zich onderscheidt van het Pidginengels waarin iedereen in Nigeria zich uitdrukt, maar dat pakt niet overal goed uit.’
Voor Tsitsi Dambarembga van The New York Times staat het ‘voor westerse lezers ongewone taaltje’ juist symbool voor de onderhuidse woede van de vele jonge meisjes in de patriarchale Nigeriaanse samenleving. Volgens haar tekent Daré op deze manier Adunni’s levendige karakter. ‘In barre omstandigheden klampt ze zich met haar creatieve taalgebruik vast aan haar eigen wereld, waardoor haar wil ongebroken blijft.’
Adunni’s gebroken Engels is ook bedoeld om haar ‘drang naar educatie te benadrukken’, stelt Gail Collins in de New African. Daarmee verwijst Daré volgens Collins naar de brede context van kinderhandel. Naar schatting verrichten zeven op de duizend Afrikanen gedwongen arbeid, onder wie zo’n 15 miljoen Nigeriaanse kinderen, vooral meisjes. ‘Geen aangenaam boek, wel onontkoombaar en emotioneel.’
Het meisje met de luidende stem van Abi Daré, uit het Engels vertaald door Arjaan en Thijs van Nimwegen, is op 24 augustus verschenen bij uitgeverij Signatuur
Door Diederik Samwel
