De film Un Triomphe van de Franse regisseur Emmanuel Courcol probeert niet te oordelen. In plaats daarvan worden gevangenen neergezet als gelaagde personages in een ontroerend verhaal.
Voor zijn nieuwe speelfilm Un Triomphe baseerde regisseur Emmanuel Courcol zich op het waargebeurde verhaal uit een Zweedse gevangenis in 1985. Daar kreeg een werkloze, gescheiden toneelspeler het voor elkaar om met een aantal gedetineerden het toneelstuk Wachten op Godot van Samuel Beckett op te voeren. Eerst binnen de gevangenismuren, later ook in het theater.
Dat dit lukt is met recht een triomf te noemen, schrijft Christine Pinchart op de site van de Belgische RTBF. ‘Maar niet alleen een persoonlijke triomf van de gevangenen maar vooral ook van de cultuur. En juist voor mensen die daar mijlenver van verwijderd waren.’ Het is de regisseur er niet om te doen hierover te oordelen of een les te trekken, denkt Pinchart: ‘Hij ontsnapt weliswaar niet aan het sentimentele, maar het gaat hier om een ontmoeting met de kracht van cultuur; als middel om op adem te komen.’
In het Franse magazine Marianne omschrijft Olivier de Bruyn Un Triomphe als ‘een even koddige als ontroerende film’. Na ruim een jaar van gesloten bioscopen is het bovendien een verademing om naar een goed gemaakte komedie te kijken: ‘Daarmee wordt alle cynici en makers die het genre bij voorkeur op afstand houden, voorlopig de mond gesnoerd.’
‘Geen zwart-witte karakters en stereotypes maar gelaagde personages en een gevoelig uitgewerkt verhaal’
Wie op basis van de synopsis een feelgoodfilm verwacht, krijgt volgens de Franse filmsite Le Bleu du Miroir aanzienlijk meer te zien: ‘Geen zwart-witte karakters en stereotypes maar gelaagde personages en een gevoelig uitgewerkt verhaal. Daarbij worden de gedetineerden zo naturel en levendig gespeeld dat je echt de indruk krijgt dat ze stuk voor stuk zichzelf spelen.’
Ook Céline Rouden vindt dat er formidabel wordt geacteerd in Un Triomphe, blijkt uit haar recensie in het Franse dagblad La Croix. Ze is vooral te spreken over de hoofdrol van de Frans-Algerijnse acteur Kad Merad: ‘Overtuigend en genuanceerd zet hij een uit de gratie geraakte, norse acteur neer. Door zijn ambivalente houding weet Merad te voorkomen dat goedkope sentimenten de overhand krijgen in de film.’
Recensent M.G. Mailloux ziet dat duidelijk anders, laat hij weten via de internationale film- en muzieksite In Review Online. Zo vindt hij de keuze voor Becketts bekende toneelstuk voor de hand liggen – ‘als iemand het concept ‘wachten’ begrijpt is het wel een gedetineerde’ – en mist hij de egoïstische motieven van het hoofdpersonage: ‘Hier en daar ontwaar ik een glimp van een scherpe, complexe film die recht zou doen aan het explosieve materiaal. Maar dat benadrukt alleen maar dat het over het geheel genomen pijnlijk oppervlakkig blijft.’
Un Triomphe van Emmanuel Courcol met in de hoofdrol Kad Merad, draait vanaf 23 september in de bioscoop.
Door Diederik Samwel
