Het verhaal achter een verbleekte honkbalposter
FOTOGRAFIE | In traditiegetrouwe, documentaire stijl schoot Magnum-fotograaf Alec Soth (1969) jarenlang beelden van voorbijgangers, onbekenden en mensen op weg naar hun werk. Tot hij tijdens een reportage in Finland begon te twijfelen aan zijn werkwijze. Soth, volgens The Washington Post een van de belangrijkste fotografen van deze tijd, nam een jaar vrijaf en besloot zijn lens voortaan anders te gebruiken. Met als resultaat het boek I know how furiously your heart is beating en een gelijknamige expositie.
‘Krachtige portretten van mensen die zelf interieur en achtergrond bepaalden. Intieme beelden, ver weg van het verhaal waar hij op straat bij toeval in verzeild raakte,’ schrijft Megan Williams voor de Britse cultuursite Creative Review.
‘Voor een fotograaf die is gespecialiseerd in chemie met volslagen vreemden is dit een radicale omslag’
‘Voor een fotograaf die is gespecialiseerd in chemie met volslagen vreemden is dit een radicale omslag’, vindt Jordan Teicher van The New York Times. ‘Bovendien werkte Soth voor deze serie bijna uitsluitend met natuurlijk licht: een enorme uitdaging bij een groot formaat camera.’
Sylvia Rani van het Amerikaanse cultuurmagazine The Wake werd geraakt door Soths beelden van interieurs zonder bewoner: ‘Ook bezittingen en woonomgeving roepen een intieme sfeer op. Afbladderende verf, een losse, met goud omrande bladzijde of een verbleekte honkbalposter vertellen net zo goed een persoonlijk verhaal.’
I know how furiously your heart is beating, foto-expositie van Alec Soth, in FOAM, Amsterdam. Tegen een kleine donatie is hier een onlinetour te verkrijgen.
Door Arjen Reinders
