Niet commanderen maar praten

In Nigeria eist een jeugdige protestbeweging dat er een einde komt aan het brute optreden van de overheid. Ook Nobelprijswinnaar Wole Soyinka roept op tot het terugtrekken van het leger en – ook al is het daar bedroevend laat voor – tot verzoenende dialoog.

Toen ik half oktober terugkeerde van verplichtingen in het buitenland, wachtte mij een prachtig geschenk in de vorm van een protestbeweging: een soms boze, soms betoverende en ontroerende, soms luidruchtige beweging, met zonder meer stevige verwachtingen, maar altijd dynamisch, visionair en goed georganiseerd. Ze eiste dat er een einde zou komen aan het brute optreden van veiligheidsdiensten, en dan met name dat van de beruchte politie-eenheid Special Anti-Robbery Squad (SARS). Natuurlijk staat SARS voor het parasitaire karakter van het bewind in al zijn vertakkingen, dat zagen we ook, hoewel uiteraard niet letterlijk, aan het karakter van de eerste formele reactie van de vicepresident.