In Living speelt de 72-jarige Bill Nighy een Londense ambtenaar die vlak voor zijn pensioen te horen krijgt dat hij niet lang meer te leven heeft en besluit zijn stoffige leven om te gooien. Het charisma van de hoofdrolspeler is onweerstaanbaar, oordeelt de filmkritiek unaniem.
Privélevens bestaan niet op het Londense departement voor Openbare Werken in de jaren vijftig. Zelfs collega’s die dagelijks met dezelfde trein naar hun werk gaan wisselen geen persoonlijke informatie uit. Op kantoor is de belangrijkste bezigheid om lastige dossiers onderop te leggen of naar een andere afdeling door te schuiven. Wat gebeurt er dan wanneer een van hen vlak voor zijn pensioen te horen krijgt dat hij nog zes maanden te leven heeft? Hij stapt subtiel uit zijn rol, zonder ook maar een greintje van zijn waardigheid te verliezen.
Dat is de kern van Living, de Engelse, door de Zuid-Afrikaan Oliver Hermanus geregisseerde bewerking van Ikiru (1952) van de Japanse grootmeester Akira Kurosawa. Diens landgenoot Kazuo Ishiguro, romanschrijver en Nobelprijswinnaar, tekende voor het script. En dat is duidelijk te zien, vindt Anthony Lane in zijn bespreking voor The New Yorker. Hoofdrolspeler Bill Nighy (72) roept herinneringen op aan Anthony Hopkins in Remains of the Day, de verfilming van Ishiguro’s gelijknamige roman, die als hondstrouwe butler uit plichtsbesef de liefde van zijn leven laat schieten: ‘Wanneer zulke acteurs zo inventief en intuïtief een verwelkte en bekrompen man vertolken, geloven we dan wat we zien of zijn we getuige van een briljante vertolking?’
Volgens Constance Jamet van Le Figaro zou er best eens een Oscarnominatie in kunnen zitten voor Nighy: ‘Een haast Spartaanse acteerprestatie waarbij elk sentiment even doorleefd en verstild overkomt.’
‘Alleen al zo’n terloops gesprekje met een agent op straat: daar krijg je zelfs een steen mee aan het huilen’
In The Independent verbaast Clarisse Loughrey zich over de keuze van de makers om Living 70 jaar na Kurosawa’s origineel in het naoorlogse Londen te situeren. ‘Maar wat maakt het uit? De film is fascinerend. Vooral door het glanzende charisma van Nighy. Hij legt het als een slangenhuid over de stoïcijnse rust van zijn karakter. Zo krijgt het bijna iets spookachtigs. Is de man al halfdood of verdient hij ten volle zijn bijnaam op kantoor: Mr. Zombie?’
Tara Brady van The Irish Times is diep onder de indruk van regie, cast, set design en aankleding: ‘Gewoon perfect. Alleen al zo’n terloops gesprekje met een agent op straat: daar krijg je zelfs een steen mee aan het huilen.’
Living van regisseur Oliver Hermanus is vanaf 29 december te zien in de bioscoop
Door Diederik Samwel
