360 Magazine
| Amsterdam | 02 april 2021In Kyoto heeft de kersenbloesem sinds 812 nog nooit zo vroeg gebloeid
Maart was een ‘ongewoon warme’ maand in Japan, waardoor de kersenbloesems in de stad Kyoto al in bloei stonden op vrijdag 26 maart, ‘de vroegste datum in twaalfhonderd jaar’, schrijft The Washington Post.
Het vorige record werd gevestigd op 27 maart 1409, ‘bijna een eeuw voordat Columbus naar Amerika vertrok’, aldus het Amerikaanse dagblad. Volgens de BBC dateren de eerste gegevens over de bloei van de kersenbloesem in Kyoto, die in de archieven van het keizerlijk hof zijn vastgelegd, van 812 na Christus.
De bloei, die in het Japans sakura wordt genoemd, duurt slechts enkele dagen, maar is van enorm belang voor de Japanners, ‘zowel in economisch als in cultureel opzicht’, aldus de BBC.
De datum waarop de kersenbloesem bloeit is ook ‘uiterst waardevol voor onderzoek naar klimaatverandering vanwege de korte duur en de grote gevoeligheid van de bloesem voor de temperatuur in het voorjaar’, vertelt Benjamin Cook, onderzoeker aan de Columbia-universiteit in New York die gespecialiseerd is in het reconstrueren van klimaatgegevens uit het verleden, aan The Washington Post.
Het record dat dit jaar in Kyoto is genoteerd, is symptomatisch voor een lente die steeds vroeger begint. Volgens deskundigen is dit een sterke aanwijzing dat het klimaat verandert.
De gegevens over de bloei van de kersenbloesem in Kyoto tonen aan dat de gemiddelde bloeipiek gedurende ongeveer duizend jaar, van 812 tot 1800, betrekkelijk stabiel was, schrijft The Washington Post. Maar daarna vinden de bloeipieken steeds vroeger in het voorjaar plaats, een trend die de afgelopen honderd tot honderdvijftig jaar is versterkt.
In 1850 was de gemiddelde bloeidatum 17 april, tegenwoordig is dat eerder 5 april. Tegelijkertijd is de gemiddelde temperatuur in Kyoto met ongeveer 3,4 graden gestegen, aldus het dagblad.
Al-Sissi, ‘de redder van het Suezkanaal’
‘Al-Sissi was de sleutel tot succes’, kopt het Egyptische dagblad Al-Watan triomfantelijk op 30 maart, de dag na de reddingsoperatie van Ever Given. Bijna een week lang lag dit reusachtige containerschip vast in het Suezkanaal – dat de Rode Zee met de Middellandse Zee verbindt – en blokkeerde het een groot deel van de wereldhandel.
Al-Watan citeert Osama Rabie, voorzitter van de Suez Canal Authority, die de interventie van de Egyptische president prijst: ‘Al-Sissi belde me minstens drie keer per dag op. (…) Dat wij stand hebben gehouden, is ook en vooral omdat hij aan onze zijde heeft gestaan. Niemand dacht eraan naar huis te gaan, te eten of te slapen tot het probleem was opgelost.’
‘Egyptenaren kunnen tegen de wereld zeggen: wees gerust!’
‘Lang leve de mannen van het Suezkanaal’, kopt op zijn beurt het Egyptische dagblad Al-Youm Al-Sabee, dat uitroept: ‘Egyptenaren kunnen tegen de wereld zeggen: wees gerust!’ Dezelfde toon slaat de krant Al-Ahram aan: ‘Volgens Al-Sissi zijn de Egyptenaren hun verantwoordelijkheid niet uit de weg gegaan. Het kanaal zal altijd aan hun vastberadenheid herinneren.’
In een hoofdredactioneel commentaar blikt Al-Ahram terug op het verleden: in de negentiende eeuw was ‘het Suezkanaal een van de brandende kwesties in het spel van de internationale politiek’ die leidden tot ‘de Britse bezetting, die duistere herinneringen oproept’. Vandaag de dag, zo voegt hij er argwanend aan toe, liggen er ‘altijd jaloerse, kwaadwillende vijanden in een hinderlaag om de stabiliteit van het land te ondermijnen’.
‘Wat was precies de oorzaak van het ongeluk?’ vraagt Al-Masri Al-Youm zich af in een redactioneel. ‘Was het echt een zandstorm? We moeten vrezen dat het iets anders was. (…) Het is de vraag of we daar ooit achter zullen komen.’
‘Was het echt een onopzettelijke vergissing of was het gepland?’
Volgens verschillende kranten hebben velen in het buitenland ‘er belang bij het imago van het kanaal te bezoedelen’ omdat zij andere handelsroutes willen promoten. Al-Masri Al-Youm, bijvoorbeeld, maakt melding van een project voor een ‘alternatieve doorgang’, dat zou worden overwogen door de Iraniërs en de Russen.
Het redactioneel commentaar van Al-Shorouk bevat eveneens ‘legitieme vragen’: ‘Was het echt een onopzettelijke vergissing of was het gepland? (…) Er gaan geruchten over Russische pogingen om een route door het Noordpoolgebied te openen (…). Andere geruchten spreken over de terugkeer van de Israëlische spoorlijn tussen Eilat en Ashdod.’
‘Aan het begin van de crisis, terwijl de hele wereld in beslag werd genomen door wat er in het kanaal gebeurde, waren de voorpagina’s van de Egyptische kranten gewijd aan andere onderwerpen’, aldus de Egyptische journalist Hani Mohamed op de Libanese website Daraj.
‘De Egyptische media hadden de eerste moeten zijn om de rest van de wereld van informatie te voorzien,’ vervolgt Mohamed. ‘Maar in plaats van feiten te onthullen, zijn ze bezig die te verbergen of te verdraaien. Zij zien het als hun taak de regering te prijzen en de mensen te doen geloven dat de regering de enige is die ze kunnen vertrouwen.’
Niger opgeschrikt door couppoging
Twee dagen voor de inhuldiging van Mohamed Bazoum werd het presidentieel paleis in Niamey in de nacht van 30 op 31 maart onder vuur genomen. De Nigerese regering verklaart dat het een ‘verijdelde couppoging’ was.
De autoriteiten blijven terughoudend en weigeren de namen van de daders te noemen. Het enige wat ze prijsgeven is dat enkele soldaten inmiddels zijn opgepakt. Er lijkt een factie van het leger achter de aanslag te zitten.
Lees ook:
‘Het onderzoek wordt voortgezet om de daders en hun handlangers te identificeren en te arresteren’, aldus een woordvoerder van de regering op de nieuwswebsite ANiamey. De situatie is nu onder controle en ‘de bevolking kan haar dagelijkse bezigheden hervatten’, aldus de Nigerese website.
Het incident herinnert aan de lange traditie van staatsgrepen die de geschiedenis van het land sinds zijn onafhankelijkheid in 1960 heeft gekenmerkt. Niger ‘heeft in totaal drie staatsgrepen meegemaakt, in 1974, 1996 en 2010’, aldus de Burkinese krant Wakat Séra.
De couppoging maakt een vreedzame machtsoverdracht voor Mohamed Bazoum onzeker. Met 55,66 procent van de stemmen werd hij in de tweede ronde van de presidentsverkiezingen tot winnaar uitgeroepen. Maar zijn overwinning wordt nog steeds betwist door zijn rivaal Mahamane Ousmane.
In Georgia mogen gewone burgers niet langer voor burgerwacht spelen
Georgia wordt de eerste Amerikaanse staat die een wet uit de tijd van de Amerikaanse Burgeroorlog intrekt die het iedere burger toestaat ‘een persoon te arresteren die hij ervan verdenkt een misdrijf te hebben begaan’, meldt The Atlanta Journal-Constitution.
De wet, die sinds 1863 van kracht is, stond witte burgers toe ‘slaven gevangen te nemen die gevlucht waren om in het leger van de Unie te vechten’ tijdens de Burgerooroorlog, aldus de plaatselijke krant. Daarnaast werd de wet tot het begin van de twintigste eeuw gebruikt om het lynchen van zwarte burgers te rechtvaardigen.
‘Ik zal eerlijk tegen u zijn: een witte heeft altijd een excuus om een zwarte man te vermoorden. Ze proberen het altijd te rechtvaardigen om ermee weg te komen’
Vorig jaar beriep een openbare aanklager zich op deze wet om te rechtvaardigen dat de drie witte mannen die Ahmaud Arbery, een vijentwintigjarige zwarte man, hadden doodgeschoten, niet zouden worden aangeklaagd. Arbery was aan het joggen toen de daders hem, zoals ze beweerden, voor een inbreker aanzagen, hem achtervolgden en vervolgens neerschoten.
Volgens The New York Times hebben de advocaten van Travis McMichael, een van de drie mannen die worden verdacht van de moord op Arbery, aangegeven te verwachten dat de burgerarrestwet alsnog een centrale rol zal spelen in de verdediging van hun cliënt.
Maar Ahmauds vader, Marcus Arbery, vertelde de krant uit New York dat hij zich gesterkt voelt door de hervorming die in Georgia wordt doorgevoerd: ‘Ik zal eerlijk tegen u zijn: een witte heeft altijd een excuus om een zwarte man te vermoorden. Ze proberen het altijd te rechtvaardigen en ermee weg te komen. Dat doen ze al vierhonderd jaar. Dus het moet gewoon stoppen.’