Literary Hub
| Paul Auster | 15 mei 2020Soms moet de realiteit worden afgezwakt om geloofwaardig te zijn. Soms ook kies je zelf wat realiteit is en wat je gelooft. Zoals Paul Auster wanneer hij tijdens zijn reis naar de geboorteplaats van zijn grootvader in Oekraïne een verhaal hoort dat even grimmig als verbijsterend is.
Moet iets echt gebeurd zijn om als waar te worden aanvaard, of is het gebeurde al waar doordat je gelooft in de echtheid ervan, ook al is het waar veronderstelde eigenlijk niet echt gebeurd? En wat als je, ondanks je inspanningen om erachter te komen of een gebeurtenis al dan niet echt heeft plaatsgevonden, in een impasse van onzekerheid belandt en zodoende niet zeker weet of het verhaal dat iemand je vertelde op het terras van een café in de westelijke Oekraïense stad Ivano-Frankivsk is afgeleid van een onbekende maar verifieerbare historische gebeurtenis dan wel een legende is dan wel een sterk verhaal of een ongegrond gerucht dat wordt doorgegeven van vader op zoon? En belangrijker nog: als het verhaal zo verbazingwekkend en zo sterk is dat het je mond doet openvallen van verbazing en je begrip van de wereld verandert, verbetert of verdiept, maakt het dan uit of het verhaal waar is of niet?
