De herinnering aan thuis vat zich vaak samen in een vertrouwde geur of een bekend geluid. In de expositie Imagine Home in het Noordbrabants Museum laten dertien kunstenaars zien hoe zij ontheemding ervaren.
In een tijd waarin migratie, een goed scorend verkiezingsthema, nu ook op feiten is onderzocht door een onafhankelijke Staatscommissie, blijken de maatschappelijke gevolgen ervan voor bijvoorbeeld de Nederlandse bevolkingsgroei evident. Dat betekent niet direct een stop invoeren, want een veilig onderkomen mag niemand worden ontzegd. Hoe ingrijpend het is om vaak noodgedwongen huis en haard te verlaten en nergens meer bij te horen, is nu te zien op de expositie Imagine Home.
Het Noordbrabants Museum laat zien hoe emotioneel en vooral ook zintuiglijk ‘thuis’ is voor mensen die worden weggezet als ‘gelukszoekers’, vooral als het er niet meer is. Of, misschien nog erger, als het er nog wel is maar een terugkeer onmogelijk is. De herinnering daaraan vat zich vaak samen in een vertrouwde geur, meestal van specerijen uit de huiselijkheid van een keuken, of een bepaalde lichtinval, en gaat vrijwel in geen geval over iets materialistisch.
Imagine Home heeft ook een ‘huiskamer’, waar bezoekers door vluchtelingen welkom worden geheten met koffie of thee
De Afghaanse kunstenaar Narges Mohammadi beplakte samen met vluchtelingen uit noodopvanglocaties in Den Bosch een smalle gang met 700 kilo ter plekke gemaakte Perzische halva. Er zijn melancholische schilderijen en in kunst gegoten jeugdherinneringen, en bij alles is een onderliggend verhaal voelbaar.
Imagine Home heeft ook een ‘huiskamer’, waar bezoekers door vluchtelingen welkom worden geheten met koffie of thee en een gesprek kunnen aangaan over je thuis voelen en erbij horen.
Imagine Home, Noordbrabants Museum, Den Bosch, t/m 2/6
