African Arguments
| Londen | Theodore Trefon | 16 april 2020De coronapandemie en andere zoönotische virusuitbraken die voortvloeien uit wildconsumptie zijn wereldwijde uitdagingen met een lokale oorsprong. Als we die niet op een holistische manier tegemoet treden, kunnen de menselijke, sociale, economische en milieukosten flink uit de hand lopen.
Bushmeatconsumptie [vlees van in de wildernis gedode, veelal bedreigde dieren] in Centraal-Afrika heeft een funeste invloed op het complexe samenspel van biodiversiteit, lokale economieën, natuurbehoud, gemeenschapswelzijn en volksgezondheid. De wildconsumptie drijft op diepgewortelde gewoontes, snelle groei van de stedelijke bevolking en economische kansen. Wereldwijde actie om de impact van covid-19 te beperken kan alleen succesvol zijn wanneer regeringen en bevolkingen samenwerken. Maar het opstellen van een langetermijnbeleid om zoönose (ziektes die van dier op mens overgaan) te bestrijden heeft alleen zin als de door mensen veroorzaakte milieuverstoring en culturele factoren worden meegewogen.
