The Big Issue
| 19 februari 2020In dit digitale tijdperk hebben we geen tijd om alles te verifiëren wat we lezen. Maar auteur en journalist Peter Pomerantsev waarschuwt dat als we geen transparantie eisen van informatie op het internet, we afstevenen op een wereld vol Poetins. ‘Als de macht niet langer aan de waarheid gehouden kan worden, komt er een einde aan politiek op basis van bewijs en ratio.’
Soms weet ik het niet meer: ben ik in Rusland of in het Verenigd Koninkrijk? In Peterborough hoor ik onder het publiek dezelfde verwarring als ik meer dan tien jaar geleden, toen ik in Rusland woonde, in Moskou of Vladivostok hoorde. Overal klagen mensen over de informatiechaos: ‘Er is zo veel informatie en desinformatie dat ik niet meer weet wie ik nog kan vertrouwen.’ En in de politieke retoriek zien we vergelijkbare patronen. In de jaren negentig en nul wemelde het in de Russische propaganda van de politici die het heerlijk vonden om te liegen, gewoon voor hun plezier, en zo een grote middelvinger opstaken naar de feiten en een agressieve vorm van nostalgie in stelling brachten. En nu hebben wij in het VK een premier die elke keer als hij op liegen wordt betrapt, alleen maar groter wordt, wiens aantrekkingskracht kennelijk ligt in het gemak waarmee hij de waarheid de rug toekeert en die meelift op een golf van een steeds naargeestiger wordende nostalgie.
