360 Magazine
| Amsterdam | 21 maart 2019Eerst kwam ze in haar eentje naar Nederland, hoewel ze liever op Spaans grondgebied was gebleven, maar daar viel geen droog brood te verdienen, een paar boterhammen misschien, nooit genoeg voor het hele gezin.
In de twintig jaar dat ze hier woont, heeft ze er al schoonmakend bij ons en anderen voor gezorgd dat haar man, haar zus, haar nicht en haar drie zoons konden overkomen. En dat niet alleen, iedereen heeft inmiddels een (Spaans) paspoort. Wat in onze families een vanzelfsprekendheid is, heeft voor haar adembenemend veel voeten in de aarde. Alleen maar omdat zij toevallig in Colombia geboren is en wij toevallig hier. Dat op niks gebaseerde privilege komt misschien goed uit bij de douane, waar wij westerlingen met onze superieure paspoorten in vloeiende rijen doorstromen, maar is beschamend in vergelijking met de enorme moeite die zij jarenlang heeft moeten doen om dat felbegeerde document in bezit te kunnen krijgen. Om die langdurige beproeving van vernederende nederigheid te kunnen doorstaan, zijn allemaal eigenschappen nodig waarover maar weinig mensen beschikken. Zij heeft ze stuk voor stuk en zou daarom bij elke grens vorstelijk moeten worden onthaald.