Wat schotelen ambassades hun gasten voor om gesprekken en onderhandelingen soepeltjes te laten verlopen? Een heerlijke fotoreportage; en wat is Elon Musk van plan met Twitter? The Economist zoekt het uit. De aanraders van de 360-redactie.
Omdat 360 niet alles kan vertalen wat de redactie leest, ziet en hoort, tippen wij voor u enkele interessante artikelen, podcasts, documentaires en fotoreportages die wij deze week tijdens het speuren naar mooie journalistiek zijn tegengekomen.
Diplomatie gaat door de maag
De Londense ontwerpstudio Bompas & Parr, vermaard om zijn food art, schreef een heerlijk artikel, aldus redacteur IJsbrand van Veelen, over de geheimen van dinner diplomacy, zoals Winston Churchill het noemde, ofwel de vraag: wat schotelen ambassades hun gasten voor om gesprekken en onderhandelingen soepeltjes te laten verlopen?
‘Eeuwenlang is de eettafel erkend als een unieke plek waar onderhandelingen kunnen worden gevoerd, meningsverschillen kunnen worden bijgelegd en relaties kunnen worden bezegeld’, schrijven de ontwerpers in hun inleiding. Alvorens op bezoek te gaan bij de Londense ambassades van Tsjechië, Estland, Zuid-Afrika, Kazachstan, Georgië, Colombia, Bangladesh, Sri Lanka, Costa Rica en Denemarken om daar navraag te doen over hun culinaire strategieën, schetsen ze het verhaal van een aantal opmerkelijke historische lunches en diners, ontleend aan het boek The Course of History – Ten Meals That Changed The World uit 2017 van de Schotse diplomaat en columnist Struan Stevenson.
Adolf Hitler schotelde de Oostenrijkse kanselier Schuschnigg schweinewürst und sauerkraut voor
Wat te denken van het diner dat de keizer en keizerin van Oostenrijk in oktober 1814 als onderdeel van het Congres van Wenen organiseerden voor zo’n tienduizend gasten, en dat werd bedacht door de gevierde chef-kok Marie-Antoine Carême die onder meer twee keizers en keizerinnen, vier koningen, een koningin, vier troonopvolgers, twee groothertoginnen en talloze prinsen en prinsessen tevreden moest houden? Of van de schweinewürst und sauerkraut die Adolf Hitler de Oostenrijkse kanselier Schuschnigg voorschotelde, toen hij hem zijn besluit tot Der Anschluss mededeelde?
Dit en meer over de diplomatieke keuken lees je hier.
Lees ook:
Modi richt zijn pijlen op Bollywood
De Bollywoodfilm, dat kleurrijke onweerstaanbare fenomeen waar miljoenen mensen voor samendrommen, was al de meest gekuiste vorm om India mee naar zichzelf te laten kijken, maar moest blijkbaar nog strenger gefilterd worden. The New Yorker publiceerde deze week een uitgebreid en meeslepend artikel (what’s new) over de succesvolle politieke serie Tandav op Amazon Prime.
Samanthavan Subramanian pluist uit hoe het kan dat sinds Narendra Modi Bharatiya en zijn Bharatiya Janata Party (B.J.P.). aan de macht is, een dergelijke serie na het eerste seizoen geannuleerd kon worden zogenaamd vanwege het ‘schuttingtaalgebruik’. Dat heeft er alles mee te maken dat er in het India van Modi geen enkele kritiek op de B.J.P. wordt getolereerd, vrijheid van meningsuiting al ophoudt bij het vragen om die vrijheid en religieuze minderheden steeds meer in het gedrang zijn geraakt.
Onlangs werd een moslimjournalist drie weken gevangengezet omdat iemand klaagde dat in een vier jaar oude tweet de spot werd gedreven met het hindoeïsme. Waar hebben we dat vaker gehoord? Het account dat hem aangaf was anoniem, had één tweet en één volger op de dag van de arrestatie, en ging daarna offline. Een tip van editor at large Katrien Gottlieb.
Lees ook:
Wat is Elon Musk van plan met Twitter?
In april maakte Elon Musk bekend 100 procent van Twitter te willen kopen. Kort daarop geeft hij aan dat de deal toch niet doorgaat: het socialemediaplatform zou niet eerlijk zijn geweest over het aantal actieve nepaccounts. Een paar maanden – en een hoop juridisch gesteggel – later, en de deal lijkt er toch te komen. Mits Twitter alle rechtszaken laat vallen. Maar waarom wil Elon Musk het platform eigenlijk hebben?
Voor Musk draait de koop niet alleen om het verbeteren van het platform. Hij heeft grotere plannen, las online strateeg Maxim Hoekmeijer in The Economist. Zo wil hij van Twitter een ‘alleskunner’ maken. Waar je naast het tweeten bijvoorbeeld geld kunt versturen. Een beetje als het Chinese WeChat. Een naam heeft hij ook al: X.
Het Britse weekblad schreef een scherpe analyse van de deal: wordt het de alleskunnende app, of loopt het uit op een fiasco? Dat lees je hier.
