Schrijver Laurent Petitmangin (55) schreef een bekroonde roman over een vader en een geradicaliseerde rechtsextremistische zoon. Deze maand verschijnt het aangrijpende boek ook in het Nederlands.
Een weduwnaar, socialist in hart en nieren, in de omgeving van Metz, komt tot de ontdekking dat de oudste van zijn twee zoons sympathiseert met extreemrechts. Het wordt zelfs zo erg dat hij iemand vermoordt om zijn politieke overtuiging kracht bij te zetten. Daarna houdt alleen hun liefde voor de jongste zoon en broer hen nog op de been.
Schrijver Laurent Petitmangin (55) werkte dit gegeven uit tot de roman Ce qu’il faut de nuit. Literair Frankrijk was er vorig jaar van ondersteboven. Met zijn debuut won Petitmangin vorig jaar niet alleen de Prix Stanislas maar kreeg hij ook de Prix Femina voor het beste boek voor middelbare scholieren.
‘Het was mijn zoon. En alles wat hem overkwam, raakte mij minstens zo hard’
Amandine Schmitt noemt het in La Nouvelle Observateur een ‘onthutsend verhaal over onvoorwaardelijke vaderliefde.’ Ze kiest een passage die volgens haar precies de lading dekt: ‘Het was mijn zoon. En alles wat hem overkwam, raakte mij minstens zo hard.’
Volgens Alexandra Schwartzbrod van Libération maakt Petitmangin volstrekt geloofwaardig dat de vader op alle fronten zijn best heeft gedaan om zijn zoon op te voeden en normen en waarden bij te brengen. ‘Desondanks ontwikkelt die zoon zich tot een volstrekte vreemde. Het boek bleef nog dagen door mijn hoofd spoken. Telkens hield ik er een dichtgeknepen keel aan over.’
Onmacht is het centrale thema uit het boek, denkt Sophie Creuz van het Waalse radiostation RTBF. ‘Tussen de regels door blijkt duidelijk dat een alleenstaande ouder, weduwnaar niets kan uitrichten. Niet tegenover het gedrag van de zoon maar evenmin ten opzichte van het gebrek aan perspectief, de hoge werkloosheid en falende jeugdzorg.’
Voor de lezer is er na de laatste bladzijde dubbel goed nieuws, stelt Eric Médoux in het Franse literatuurblad Benzine: ‘Gelukkig is het een roman en geen waargebeurd verhaal. Tegelijkertijd kunnen we na het drogen van onze tranen eensgezind vaststellen dat een geweldig auteur is opgestaan. Met een boek waarin emoties inslaan als bliksemflitsen en gevoeligheden tot in de finesses worden uitgewerkt.’
Ce qu’il faut de nuit van Laurent Petitmangin, door Lola Bertels vertaald als De donkerste nacht, verschijnt op 18 maart bij De Bezige Bij
Door: Diederik Samwel
