Gillian Anderson, onder andere bekend van haar rol als de seksuoloog Jean Milburn in de serie Sex Education, heeft een nieuw boek uitgebracht waarin ze de meest intieme verlangens van vrouwen onderzoekt.
Gillian Anderson werd in 1996 uitgeroepen tot meest sexy vrouw ter wereld, en sinds haar rol als de extravagante seksuoloog Jean Milburn in Sex Education is ze onlosmakelijk verbonden met seks. Als voorbereiding op die rol las ze My Secret Garden, een bloemlezing van vrouwelijke seksuele fantasieën van de Amerikaanse Nancy Friday. Deze verzameling interviews uit 1973 met vrouwen die over hun intieme leven vertellen was destijds een doorslaand succes; door mannen het monopolie op de erotische verbeelding te ontnemen, wakkerde ze de seksuele revolutie in de VS aan, schrijft The Telegraph, die haar een seksgodin noemt – voor vrouwen.
Voor haar eigen boek Women’s Desire deed Anderson een oproep op sociale media met de vraag naar de seksuele fantasieën van vrouwen. Ze kreeg 1800 reacties en maakte daaruit een selectie van 174. Onder de fantasieën vinden we ‘piratenschepen die worden bestuurd door lesbiennes, medische studenten die ondernemende gynaecologische onderzoeken uitvoeren en avonturen met een collega’, vat The Independent samen. Ook seks met popster Harry Styles en een trio met de Wemel-tweeling uit Harry Potter behoorden tot het arsenaal.
Het doel is om ‘vrouwen weer een stem te geven in een samenleving waar porno de mannelijke blik bevoordeelt’
The Guardian merkt op dat ‘vrouwen vaak fantaseren over ontmoetingen die worden gekenmerkt door geweld, dwang, gevangenschap en andere vernederingen die in het echte leven angstaanjagend zouden zijn’. De krant bespeurt dan ook een zekere nervositeit bij Anderson, die in haar inleiding benadrukt dat het ‘doel van fantasie is om virtueel te blijven’ en dat deze ‘nooit iemand zijn vrijheid van handelen kan ontnemen’.
Noemt The Independent het doel van dit werk om ‘vrouwen weer een stem te geven in een samenleving waar porno de mannelijke blik en het verlangen bevoordeelt’, volgens The Times is deze intentie volstrekt overbodig; er zouden geen taboes meer zijn. The Guardian beweert het tegenovergestelde, en schrijft vergoelijkend: ‘In een tijd waarin de vrijheid van vrouwen bijna overal ter wereld wordt bedreigd, moet elk project dat hen in staat stelt zich uit te drukken over een aspect van hun leven dat nog te vaak als beschamend wordt beschouwd, worden toegejuicht.’
Overigens werden de meeste recensies van het boek geschreven door vrouwen.
Want (verlangen) van Gillian Anderson verscheen vorige maand in een Nederlandse vertaling bij Luitingh Sijthoff.
