De Malagassische kunstenaar Malala Andrialavidrazana transformeert postzegels, bankbiljetten en historische prenten tot monumentale digitale collages die doen denken aan geografische kaarten, maar veel meer inhoud hebben.
De eerste solotentoonstelling van Malala Andrialavidrazana (Madagascar, 1971) in het Parijse Palais de Tokyo belooft een visueel en conceptueel meesterwerk te zijn tussen ‘kunst en cartografie’. In de lichtdoorlatende grande verrière met imposante, 60 meter lange, gebogen muren, kon de kunstenares haar digitale fotomontages, die ze sinds 2015 ontwikkelt, opschalen tot architecturaal formaat.
De immense collage stelt de toeschouwer kritische vragen, zoals: ‘Wie is er aan het woord?’
Andrialavidrazana’s oeuvre is doordrenkt van interculturele vragen en onderzoekt waar identiteit, macht en geschiedenis bij elkaar komen. Haar serie Figures combineert iconografie uit postzegels, bankbiljetten, prenten en advertenties tot collages die doen denken aan geografische kaarten, maar veel meer inhoud hebben. De immense collage legt namelijk verborgen machtsstructuren bloot en stelt de toeschouwer kritische vragen, zoals: ‘Wie is er aan het woord?’ en ‘Vanuit welke context?’
Met eerdere projecten zoals d’Outre-Monde en Echoes benadrukte Andrialavidrazana de historische en culturele verbondenheid van diverse gebieden, zoals de Indische Oceaan en het mondiale Zuiden. Haar werk, dat wereldwijd werd geëxposeerd op prestigieuze locaties, maakt gebruik van fotografie als instrument om de manieren waarop geschiedenis en geografie elkaar beïnvloeden vorm te geven. Andrialavidrazana daagt het publiek uit om de wereld door een andere lens te bekijken, de dialoog aan te gaan of kritisch na te denken over machtsstructuren en culturele hiërarchieën. Daarbij trakteert ze de kijker op een visueel en gelaagd spektakel.
Palais de Tokyo, Parijs, t/m 5/1
