Italië heeft zoveel roofkunst uit het buitenland teruggehaald dat er er nu een heel museum mee kan worden gevuld. Uit een omvangrijk onderzoek van The New York Times blijkt dat China een nog grotere hoeveelheid data over zijn burgers verzamelt dan gedacht. De aanraders van de 360-redactie.
Omdat 360 niet alles kan vertalen wat de redactie leest, ziet en hoort, tippen wij voor u enkele interessante artikelen, podcasts, documentaires en fotoreportages die wij deze week tijdens het speuren naar mooie journalistiek zijn tegengekomen.
Museum van Geredde Kunst
De teruggave van roofkunst, zoals de bronzen beeldjes uit het Nigeriaanse koninkrijk Benin, staat momenteel volop in de aandacht, schrijft redacteur IJsbrand van Veelen. Ondertussen komen musea die hun bestaan zo’n beetje te danken hebben aan geroofde kunst steeds meer onder vuur te liggen vanwege hun halsstarrigheid om mee te werken aan teruggave. Het gesteggel van het British Museum in Londen over teruggave van de Parthenonfriezen aan Griekenland is daarvan een van de meest bekende voorbeelden.
In de loop van de geschiedenis zijn er ook tal van werken uit Italië geroofd om verhandeld te worden, maar dankzij de Reparto Operativo Tutela Patrimonio Culturale dell’Arma dei Carabinieri, een speciale afdeling van de Italiaanse politie, opgericht in 1969 om Italiaans cultureel erfgoed te beschermen en geroofde oudheden en kunst terug te brengen, zijn veel van die objecten weer op Italiaanse bodem teruggekeerd.
‘Illegale kunsthandel betekent een aanzienlijk verlies voor het culturele erfgoed van een land’
Voor dergelijke objecten is er in Rome sinds kort nu zelfs een heus museum: in de Thermen van Diocletianus opende op 15 juni een nieuwe kunstruimte die is gewijd aan kunstvoorwerpen die zijn gerepatrieerd uit buitenlandse collecties. Il Museo dell’Arte Salvata, ofwel het Museum van Geredde Kunst, zoals het wordt genoemd, herbergt momenteel al meer dan honderd antieke werken die onlangs naar Italië zijn teruggebracht, waaronder Etruskische en Romeinse beelden en enkele indrukwekkende keramische stukken die in Magna Graecia zijn vervaardigd. Voor het kunstteam van de carabinieri is het museum de bekroning van jarenlange onderzoeken en diplomatieke onderhandelingen. Bij de opening onderstreepte Dario Franceschini, de minister van Cultuur, het ‘morele belang’ van het nieuwe museum. Illegale handel betekent volgens hem ‘een aanzienlijk verlies voor het culturele erfgoed van een land’, omdat het gaat om ‘het historisch geheugen, de collectieve waarden en de identiteit van een volk’.
Lees ook:
Xi is watching you
De ambitie van China om een duizelingwekkende hoeveelheid persoonsgegevens van gewone burgers te verzamelen, is omvangrijker dan tot nu toe bekend, zo blijkt uit een onderzoek van The New York Times. Apparaten om telefoons te traceren zijn alomtegenwoordig. De politie legt een van de grootste DNA-databanken ter wereld aan. En de autoriteiten bouwen voort op gezichtsherkenningstechnologie om omvangrijke profielen van burgers samen te stellen.
‘Het doel van de Chinese regering is duidelijk’, aldus The New York Times, ‘een systeem ontwerpen waarmee de staat zo veel mogelijk te weten kan komen over iemands identiteit, activiteiten en sociale connecties, wat de regering uiteindelijk kan helpen haar autoritaire bewind te handhaven.’
Welke schokkende bevindingen het onderzoeksteam precies heeft gedaan, zie je in deze documentaire en lees je in dit artikel. Een aanrader van redacteur Joep Harmsen.
Lees ook:
Een wereld zonder volwassenen!
Het werk van Julie Blackmon, dat zowel het komische als het schrijnende uitdrukt, is een mash-up van popculturele fenomenen, consumptiecultuur en sociale satire, schrijft The Guardian. Haar nieuwe tentoonstelling, Metaverse, volgt Blackmons traject om de culturele betekenis van het huidige moment te verwerken in ontroerende huiselijke taferelen.
Haar werk is nog tot 23 juli te zien in galerie Jackson Fine Art in Atlanta. Wie niet in de buurt is kan gelukkig via deze kleine online tentoonstelling op de website van The Guardian ook van de beelden meegenieten, aldus redactieassistent Maud Wiersma.
