Een eerbetoon aan vrouwelijke pioniers in de archeologie, geologie en paleontologie op de site Trowelblazers. Verder: Lockdowndansjes in Amsterdamse huiskamers & meer aanraders van de 360-redactie.
Omdat 360 niet alles kan vertalen wat de redactie leest, ziet en hoort, tippen wij voor u enkele interessante artikelen, podcasts, documentaires en fotoreportages die wij deze week tijdens het speuren naar mooie journalistiek zijn tegengekomen.
Troffelpioniers
Het Engelse woord trailblazer betekent zoveel als pionier of wegbereider. Een groepje vrouwen begon in 2013 met de site Trowelblazers ofwel ‘troffelpioniers, schrijft redacteur IJsbrand van Veelen.
Trowelblazers richt zich specifiek op vrouwelijke pioniers in de archeologie, geologie en paleontologie omdat het belang van hun werk vaak wordt veronachtzaamd ten faveure van mannelijke onderzoekers. Hoe onterecht dat is bewijst Trowelblazers met biografieën van vrouwen in de ‘graaf’-wetenschappen, die zich vaak laten lezen als kleine avonturenromans.
Van de Franse regering kreeg ze speciale toestemming voor deze ‘travestie’
Neem bijvoorbeeld het verhaal van de Franse archeologe Jeanne Dieulafoy (1851-1916). Ze deed opgravingen en nam deel aan ontdekkingsreizen, verkleed als man. Van de Franse regering kreeg ze speciale toestemming voor deze ‘travestie’, want het dragen van mannenkleding door vrouwen was in haar tijd illegaal.
In 1881-1882 reisde ze van Marseille naar Athene, Istanboel, Poti, Erevan, Jolfā, Tabrīz, Qazvīn, Teheran, Isfahan, Persepolis, Shiraz, Sarvestān, Fīrūzābād, Susa via Būšehr en Mesopotamië. Te paard, welteverstaan. Ooit belandde Dieulafoy met haar vlot aan de verkeerde kant van een rivier waar ze werd belaagd door een bende van acht gewapende mannen. Door veertien kogels met haar twee revolvers af te vuren dwong ze de aanvallers tot de aftocht waarbij ze hen nariep dat ze zes man extra mee moesten nemen als ze het nog eens wilden proberen.
Dieulafoy gaf leiding aan grootschalige expedities bestaande uit honderden mannen, bedacht nieuwe methoden voor veldwerk en overzag opgravingen waarbij alle ontdekkingen door haar nauwgezet in kaart werden gebracht, gelabeld en gereconstrueerd. Ze is het meest bekend om haar opgravingen in Susa, in het huidige Iran, waar het beroemde Leeuwenfries werd gevonden, dat nu in bezit is van het Louvre.
Trowelblazers staat vol met dergelijke portretten. In dit artikel vertellen de oprichters meer over hun project en vragen ze om nog veel meer verhalen, bij voorkeur niet uitsluitend over witte Angelsaksische vrouwen maar liefst ook over vrouwen als de Zuid-Afrikaanse Zandile Ndaba, Emma Mbua uit Kenia, Sada Mire uit Somalië of Aïcha Gninin Touré uit Ivoorkust.
Het lege Spanje
Volgens een nationale volkstelling zijn er in Spanje meer dan 1800 dorpen waar nog slechts één inwoner woont. Deze situatie is een doorn in het oog van de plaatselijke autoriteiten en een symptoom van de ‘teloorgang van het platteland’, stelt de Spaanse onlinekrant El Confidencial.
De krant maakte een prachtige reportage met overzichtelijke infographics over deze kluizenaars en haast verlaten gehuchten, die zich vooral in Galicië, in het uiterste westen van Spanje, lijken te bevinden, aldus redacteur Joep Harmsen.
‘Naarmate deze dorpen meer en meer ontvolkt raken, krijgen we te maken met het fenomeen van de laatste inwoner. Het is een trend die we al jaren zien: mensen emigreren, winkels sluiten, de school gaat dicht, en uiteindelijk is er nog maar één persoon over’, legt Miguel Gracia uit, voorzitter van de Provinciale Raad van Huesca en burgemeester van Arén.
Niet alle laatste dorpsbewoners zijn ‘zielig’, sommige wonen in oude landhuizen die nu zijn omgebouwd tot lommerrijke boutique-hotels of gewoon tot luxe woningen, vaak in handen van rijke families.
DJ in onderbroek
Het kan zijn dat iedereen Marc Rebillet allang volgt, maar voor hen die deze dj in onderbroek gemist hebben, een tip, schrijft editor at large Katrien Gottlieb.
Het is geen alter ego van Ali G, maar een Amerikaan uit Dallas (1988), woonachtig in New York, die het liefst meteen uit bed een kimono aanschiet en de synthesizer aanzet. Hoewel hij op het eerste gezicht wellicht overkomt als grapjas, die dan weer een bril op zet, dan weer een snor aanplakt of met paashaasoren verschijnt, blijkt hij al snel over uitzonderlijke muzikaliteit te beschikken.
Ongelooflijk hoe snel hij een digitale eenmansband uit het apparaat tovert en er schuifje voor schuifje onweerstaanbare dansvloerkrakers mee maakt. En hij zou het ook nog ter plekke improviseren. ‘How to funk in two minutes? How to funk in one!’
Let’s Dance
The Guardian publiceerde vrijdag een prachtig foto-essay van fotograaf Stuart Acker Holt. Aan de hand van tien bruisende foto’s krijgen we een inkijkje in verschillende Amsterdamse huis- of slaapkamers en de favoriete lockdowndanspasjes van hun bewoners, aldus art director Majel van der Meulen.
Alle geportretteerden zijn bekenden van Acker Holt – vrienden, buren of collega’s – en dat zie je terug in de uitzinnige intimiteit die naar voren komt uit de beelden, die vanuit speelse camerahoeken zijn geschoten.
