In de Franse film Une Belle Course kruisen de paden van een norse Parijse taxichauffeur en een hoogbejaarde dame die nog een keer langs de dierbare locaties uit haar verleden wil. De internationale filmkritiek is lovend over de acteerprestaties van de twee hoofdrolspelers.
Pas nadat hij een paar keer op zijn claxon heeft geramd, ziet de norse en berooide taxichauffeur Charles (Dany Boone) zijn volgende passagier, de hoogbejaarde Madeleine (Line Renaud), naar buiten strompelen. Voor ze wordt overgeplaatst naar een verzorgingstehuis wil ze nog één keer langs de Parijse locaties waar ze haar dierbaarste herinneringen aan bewaart. Dat kan er ook nog wel bij, zie je Charles denken. Maar zodra Madeleine begint te vertellen, laat hij geleidelijk zijn schild zakken.
Volgens Olivier Delcroix biedt de film Une Belle Course beide acteurs ‘een fraaie tandem voor twee personages die elkaar op een ontroerende manier weten te temmen’, schrijft hij in Le Figaro.
‘Verrassend teder en fascinerend’, zo omschrijft James Croot van de Nieuw-Zeelandse nieuwssite Stuff de film: ‘Misschien wordt niet iedereen meteen gegrepen, maar vroeg of laat geef je je er toch aan over.’
‘Als vanzelfsprekend’ raakte Simon Morris van Radio New Zealand in de ban van het duo in deze ‘door en door Franse’ film: ‘Het is duidelijk te merken dat regisseur Carion wetenschapper en ingenieur was voordat hij films ging maken, zo goed weet hij de verhaallijnen te vervlechten. Het einde zie je misschien aankomen, maar het valt te hopen dat meer landen het bioscooppubliek zo goed bedienen als de Fransen.’
Ook Marc-André Lussier van het Canadese La Presse is enthousiast over de acteerprestaties. Wel vindt hij dat het een stuk minder had gekund met de flashbacks naar Madeleines verleden: ‘Het getekende gezicht van Renaud vertelt het complete verhaal van haar personage toch al? Die uitstapjes naar vervlogen tijden maken het onnodig zwaar en melodramatisch.’
In Le Devoir stelt Caroline Chatelard daarentegen dat Carion ‘handig laveert’ tussen road movie en kostuumdrama: ‘De regisseur slaagt erin heimwee op te roepen naar een tijd die de hedendaagse kijker nooit heeft meegemaakt.’ Volgens Chatelard gaat de film niet zozeer over nostalgie en verlangen maar is het vooral een aanklacht tegen de manier waarop de maatschappij met bejaarden omspringt: ‘Die worden zogenaamd voor hun eigen bestwil in tehuizen geparkeerd. Daar moeten ze dan maar met hun geweten in het reine zien te komen.’
Une Belle Course (Driving Madeleine) van regisseur Christian Carion draait vanaf 27 april in de bioscoop
Door Diederik Samwel
