De Duitse kunstenares Marianne von Werefkin krijgt eindelijk erkenning voor haar rol in de ontwikkeling van het expressionisme. Haar gebruik van intense kleuren en vormen legde de basis voor een kunststroom die wereldwijd bekend zou worden.
De Duitse Marianne von Werefkin (1860-1938) krijgt eindelijk de erkenning die ze verdient als sleutelfiguur in de ontwikkeling van het expressionisme. Ze werd geboren in een welgestelde Russische familie, studeerde onder de realist Ilja Repin en liep bij een jachtongeluk een verminkte rechterhand op. In 1896 verhuisde ze naar München om zichzelf opnieuw uit te vinden. Ze stopte tien jaar lang met schilderen.
Ze was de eerste van haar artistieke kring die emoties en gevoelens ging schilderen
Pas in 1907 ging ze weer verder met haar carrière. Ze was de eerste van haar artistieke kring, met daarin mensen als Wassily Kandinsky, die emoties en gevoelens ging schilderen. Ze gebruikte intense en levendige kleuren en geabstraheerde platte vormen – een richting die later wereldwijde faam kreeg als het expressionisme.
Museum de Fundatie, Zwolle, 5/10 t/m 16/3/25
