Der Spiegel
| Hamburg | Oliver Kaever | 30 juni 2023De schijnbare tegenstelling tussen goed en kwaad in de Tweede Wereldoorlog is het perfecte speelterrein voor de Duits-Amerikaanse schrijver Anna Winger, de vrouw achter de serie Transatlantic. Via haar vader kwam ze op het spoor van het verhaal van de Amerikaanse Varian Fry, die in Zuid-Frankrijk veel Joodse migranten, onder wie kunstenaars en intellectuelen, heeft gered.
Marseille, 1940. In een elegante, enigszins vervallen villa aan de rand van de stad geeft de Duitse kunstenaar Max Ernst een chic verjaardagsfeestje. Zelf draagt hij een hoofdtooi van paarse veren, zijn gasten dragen papieren hoedjes, maskers en absurde brillen. Eén vrouw ziet eruit alsof ze zo uit een surrealistisch schilderij van Ernst is gestapt, met haar tooi die lijkt op een hand. Er wordt getafeld, gepraat en gedanst alsof er geen zorgen zijn. Je zou bijna vergeten dat de feestgangers op de vlucht zijn voor het fascisme, dat ze hun vaderland kwijt zijn en in levensgevaar verkeren. Dat ze in Zuid-Frankrijk wachten om te kunnen vertrekken naar Amerika, waar ze eindelijk veilig zullen zijn.