‘Kinderen betalen de hoogste prijs voor oorlog’

Zarlasht Halaimzai was tien jaar oud toen er in 1992 duizenden raketten werden afgevuurd op Kaboel. Nu zij het leed van kinderen in Gaza ziet, komt alles weer terug. ‘Ik herinner me de stilte tussen de vallende granaten. Alle andere geluiden verdwenen.’

In 1992, toen ik tien jaar oud was, werden duizenden raketten afgevuurd op Kaboel. Het begon voor het begin van de lente, toen we Perzisch Nieuwjaar vierden, en ging door tot in de winter. De belegering dwong mijn familie uiteindelijk ons huis te ontvluchten en we keerden nooit meer terug. We hadden gehoopt dat de gevechten in Afghanistan in 1989 zouden stoppen, nadat de Sovjettroepen zich hadden teruggetrokken van hun mislukte invasie. Maar onze hoop verdween toen de door de VS gefinancierde moedjahedien elkaar begonnen te bevechten en Kaboel bombardeerden in een poging de controle over de hoofdstad te krijgen.