360 Magazine
| Amsterdam | 01 oktober 2016Hoe kan het dat Canadezen de multiculturele samenleving – in tegenstelling tot de inwoners van veel andere westerse landen – wél als een succes beschouwen? Volgens Jonathan Tepperman, hoofdredacteur van het blad Foreign Affairs en auteur van het boek De oplossing (The Fix), is dat het resultaat van uitgekiend beleid, waarvan wij veel kunnen opsteken.
Halverwege de vorige eeuw was de wereld in de greep van een ongekende onrust. De verwoestingen van de Tweede Wereldoorlog en de chaos na de dekolonisatie brachten miljoenen mensen op de been, die op zoek gingen naar een veiliger en welvarender thuisland. Hoe graag je je oude leven in de oude wereld ook wilde inruilen voor een beter bestaan in de nieuwe, je dacht waarschijnlijk niet aan Canada – vooral niet als je een kleurtje had. In de oorlogsjaren liet Canada weinig immigranten toe (precies 7500 in 1942) en in de daaropvolgende tien jaar namen de aantallen toe, maar de mensen die werden toegelaten waren opvallend wit. Door het ‘blank Canada’-beleid mochten alleen Europeanen en Amerikanen zich er vestigen, en men vond alle andere mensen een beetje griezelig.
