Het ongebreidelde massatoerisme roept in Spanje net als elders veel irritatie op. Vormen al die reizigers een probleem? Zeker, beweert Íñigo Domínguez, behalve als het om onszelf gaat.
‘Het is erg toeristisch hier’ of ‘Het is hier authentiek’. Het is duidelijk welke van de twee zinnen negatief bedoeld is. Waarom vinden we een plek waar toeristen komen niet deugen? We denken dat het daar duur zal zijn, dat de kwaliteit onder de maat is, dat de producten en de plek niet authentiek zijn. Kortom: we bevinden ons in een onechte, gekunstelde werkelijkheid. We hebben fake-plekken gecreëerd. Pretparken. Wat ooit leuk was is nu een nachtmerrie. En waarom noemen we een plek, winkel of bar authentiek? Omdat alles daar nog steeds is zoals vroeger, voordat de toeristen kwamen. Daar hebben ze zich niet uitgesloofd om mee te bewegen, om te veranderen in wat de toeristen verwachten: in een cliché, een stereotype, dat een opmerkelijk effect heeft. Want eigenlijk wil de toerist niet worden verrast, hij hoopt dat alles precies is zoals hij het zich heeft voorgesteld.
