Tristan da Cunha, het meest afgelegen bewoonde eiland

Vier boten per jaar doen de Britse archipel Tristan da Cunha aan, een confetti van eilandjes midden in de Atlantische Oceaan, waar tachtig families leven van kreeftenvisserij en landbouw.

In deze wereld waar iedereen continu meer met elkaar verbonden raakt (…) droom ik maar van één ding: een plek die de conventies van het moderne reizen tart, een plek die authentiek is en echt, letterlijk, ver van alles verwijderd.’ Deze journalist van The Daily Telegraph steekt zijn enthousiasme niet onder stoelen of banken wanneer hij zich naar het zelfbenoemde ‘meest afgelegen bewoonde eiland ter wereld’ begeeft. Tristan da Cunha, in 1506 ontdekt door een Portugese ontdekkingsreiziger en vanaf de negentiende eeuw bevolkt door Britse kolonisten, is het grootste eiland van een kleine archipel die verloren midden in het zuidelijke deel van de Atlantische Oceaan ligt. Dit grondgebied, dat op 2400 kilometer van Sint-Helena ligt en op 2700 kilometer van Kaap de Goede Hoop, valt onder Britse soevereiniteit en is alleen per boot bereikbaar, na een zeereis van vijf à zes dagen.