Internationale critici betuigen unaniem groot respect voor de Amerikaanse gitarist en singer-songwriter Willie Nelson, die op zijn negenentachtigste verjaardag met A Beautiful Time zijn tweeënzeventigste album presenteert.
Thoralf Koss, redactiechef van het Duitse MusikReviews, vraagt zich af of we het album wel los van Nelsons leeftijd kunnen beluisteren: ‘Is het ironie dat het openingsnummer I’ll Love You til the Day I Die heet?’ Muzikaal blijft Nelson volgens Koss trouw aan zichzelf en zijn ‘typerende en charismatische’ stemkleur: ‘Hij klinkt geenszins gebrekkig en zijn articulatie is uitstekend.’
In zijn recensie voor de Italiaanse muzieksite Rock Online verwijst Paolo Panzeri naar tijden dat onze samenleving het concept ‘jong’ vooropstelde. ‘Maar Nelson komt uit een andere tijd en is nooit uit de mode geraakt. Het is misschien oude countrymuziek, maar ik vind het leuk.’ Uit de manier waarop hij de laatste fase van zijn leven bezingt, haalt Panzeri ‘een nuance die schommelt tussen sarcastisch en teder’.
‘Zijn stem is extra knoesterig en daardoor nog interessanter geworden’
Neil McCormick van The Telegraph vindt dat Nelson de veertien tracks – acht covers en zes nieuwe songs – perfect weet te brengen ‘met zijn losse, haast terloopse gevoel voor timing’: ‘Zijn stem is extra knoesterig en daardoor nog interessanter geworden, terwijl het aangeboren melodieuze allerminst is verdwenen.’
Recensent Joe Breen noteert voor The Irish Times één ‘merkwaardige misser’ op het album: bij With a Little Help from My Friends van The Beatles ligt het tempo volgens hem te hoog. Met Tower of Song van Leonard Cohen maakt Nelson dat ruimschoots goed, ‘alsof dit nummer is gemaakt voor zijn prachtige stem. Echt waar: ook wanneer deze man uit het telefoonboek zingt, klinkt het interessant.’
Het album A Beautiful Time van Willie Nelson is begin mei uitgekomen.
Door Diederik Samwel
